Uchwała VII/112/2015
Rady Gminy Stężyca
z dnia 15 września 2015 r.
w sprawie wyrażenia zgody na wykonanie badań naukowych na pomnikach przyrody na terenie gminy Stężyca
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. 2013 r., poz. 627 z późn. zm.), uchwala się, co następuje:
§ 1
Wyraża się zgodę na wykonanie badań naukowych na pomniku przyrody (jednym głazie narzutowym), położonym na terenie gminy Stężyca w okolicy wsi Stare Łosienice (tzw. „Łosienicki Kamień”), pod warunkiem zachowania niżej wymienionych procedur:
- prowadzenie badań naukowych zgodnie z opisem planowanej procedury badawczej, wskazanej w załączniku do uchwały;
- po uzyskaniu zgody regionalnego dyrektora ochrony środowiska bądź generalnego dyrektora ochrony środowiska (art. 56 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody) na odstępstwa od zakazów zawartych w art. 51 ust. 1 i art. 52 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, w przypadku stwierdzenia w trakcie prowadzenia badań naukowych gatunków objętych ochroną gatunkową, ich siedlisk, ostoi bądź gniazd;
§ 3
Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi.
§ 4
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
1
Przewodniczący Rady Gminy Stężyca
Stefan Literski do-prawej podpis
Załącznik 1
Opis planowanych działań [Podział strony (Orientacja pionowa)]
1
Opis planowanej procedury badawczej.
2
Badania planowane w ramach projektu badawczego „Recesja ostatniego lądolodu skandynawskiego w Polsce w świetle datowania głazów narzutowych metodą izotopu kosmogenicznego (DatErr)" będą polegały na pomiarach i opisie głazu, testach twardości oraz pobraniu niewielkiej próbki budujących ją skał do badań laboratoryjnych. Pomiary i opis głazów będą obejmowały:
- dokładne określenie położenia i wymiarów obiektu oraz identyfikację typu budujących go skał,
- opis innych cech, tj. obecność bioty epileptycznej (mchy, porosty) oraz rzeźba powierzchni (rysy lodowcowe, ślady działalności człowieka).
3
Testowanie twardości (stopnia zwietrzenia) głazu wykonane zostanie przy użyciu specjalistycznej aparatury (tzw. młotek Schmidta) i nie pozostawi trwałych śladów na powierzchni skały. W żadnej mierze nie spowoduje ono uszkodzenia badanego obiektu. Z kolei następna czynność — pobranie próbki materiału skalnego do badań laboratoryjnych (darowanie momentu wytopienia się głazu z lądolodu) będzie polegać na odspojeniu niewielkiej ilości skały (do ok. 200 g) z powierzchni badanego głazu przy użyciu specjalnego ręcznego próbnika, którego zasada działania gwarantuje minimalną inwazyjność. Znaczne uszkodzenie głazu, które mogłoby wpłynąć na obniżenie jego wizualnej atrakcyjności jest w tym wypadku wykluczone. Podobnie, zakłada się przeprowadzenie badań tak, aby wykluczyć lub zminimalizować ich ewentualny wpływ na chronione gatunki mchów, porostów, grzybów lub innych organizmów, porastających powierzchnie analizowanych głazów. Ślad po pobraniu próbki skały będzie obejmować obszar na górnej powierzchni głazu o średnicy rzędu kilku centymetrów i o głębokości rzędu kilku-kilkunastu milimetrów. Można się spodziewać, że w przypadku głazów porośniętych biotą epileptyczną, zwłaszcza mchami, miejsce to zostanie przez nie szybko zasiedlone w trakcie kolejnych okresów wegetacyjnych.