Uchwała Nr XXVIII/300/2013
Rady Gminy Stężyca

z dnia 29 października 2013 r.

w sprawie reasumpcji części uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu wsi Stężyca – Stężyca Centrum

Na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013r. poz. 594 i poz. 645) po rozpatrzeniu wezwania Pani Janiny Michalak z dnia 2013.09.27 r. doręczonego w dniu 2013.10.09 r. do usunięcia z uchwały Nr VII/74/2007 Rady Gminy Stężyca z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu wsi Stężyca – Stężyca Centrum zapisu punktu 14 w karcie terenu D 041-MN/U w brzmieniu „dopuszcza się zabudowę przy granicy działek”, jako naruszającego jej interes prawny,

Rada Gminy Stężyca uchwala, co następuje:

§ 1. Odmawia się Pani Janinie Michalak uchylenia w uchwale Nr VII/74/2007 Rady Gminy Stężyca z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu wsi Stężyca – Stężyca Centrum zapisu punktu 14.2 o treści „dopuszcza się zabudowę przy granicy działek” w karcie terenu D 041-MN/U.

§ 2. Zobowiązuje się Przewodniczącego Rady Gminy do niezwłocznego doręczenia skarżącej odpisu uchwały wraz z uzasadnieniem.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

 

Przewodniczący Rady Gminy Stężyca


Stefan Literski


Uzasadnienie

Pismem z dnia 2013.09.27 r., doręczonym do Urzędu Gminy w dniu 2013.10.09 r. Pani Janina Michalak w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym wezwała Radę Gminy do usunięcia z uchwały Nr VII/74/2007 Rady Gminy Stężyca z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu wsi Stężyca – Stężyca Centrum zapisu pkt 14 w karcie terenu D 041-MN/U w brzemieniu „dopuszcza się zabudowę przy granicy działek” jako naruszającego jej interes prawny. Skarżąca podniosła, że zapis ten jest niezgodny z prawem i opiera się na błędnej interpretacji § 12 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) i jest dla niej bardzo krzywdzący.

              Należy wskazać, że faktycznie w/w uchwała dla terenu D 041-MN/U w pkt 14.2 dopuszcza zabudowę przy granicy działek.

              Wbrew twierdzeniom skarżącej zapis ten nie jest sprzeczny z § 12 ust. 1 i 2 cyt. wyżej Rozporządzenia, które w § 12 ust. 1 odnośnie usytuowania budynku na działce budowlanej i odległości od granic działki odsyła też m.in. do przepisów odrębnych. Takim przepisem odrębnym jest niewątpliwie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W tej sprawie plan nie stawia wymogu zabudowy przy granicy działek, jako że takie ustalenie byłoby sprzeczne z prawem, a jedynie dopuszcza taką zabudowę. Ocena, czy zabudowa musi być przy granicy działki należy każdorazowo do kompetencji i obowiązku organu architektoniczno – budowlanego udzielającego pozwolenia na budowę, co wynika jednoznacznie z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.).

Pogląd o dopuszczalności zabudowy przy granicy działek znajduje potwierdzenie w aktualnym orzecznictwie sądowoadministracyjnym (np. Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2013.10.10 – sygn. akt II SA/GI 416/13), które jednakże wyraźnie wskazuje na konieczność szczegółowego badania tej kwestii w trakcie postępowania o udzielenie zezwolenia na budowę.